موسیقی تجربهای زیبا و دلپذیر است که شما برای آرامش یا هنگام ورزش به آن گوش می دهید یا شاید حتی خودتان آن را خلق می کنید. اما موسیقی چه اثری بر روی مغز شما دارد؟ در ادامه با مجله بوکیاتو همراه باشید تا به این سوال پاسخ دهیم.
با این نکته شروع کنیم که موسیقی در مغز چطور پردازش می شود؟ یک نکته جالب بدون توجه به سلیقه شما در موسیقی این است که مغز شما موسیقی را به همان شیوهای تجربه می کند که مغز دیگران این کار را انجام می دهد.
در پژوهشی که در آن داوطلبان غیر متخصص در موسیقی به ۴ سمفونی از ویلیام ویس گوش می دادند یک اسکن مغزی نشان داد که همگی آنها فعالیت در ناحیه هایی از مغز را تجربه می کردند که به حرکت، برنامهریزی حرکتی و تبدیل ایده به حرکت توجه و البته قشر شنیداری مربوط می شوند و این فعالیت هماهنگ مغز چیزی نبود که دانشمندان انتظار داشته باشند مغز ما در هنگام پردازش سایر محرک های صوتی از خودش نشان دهد.
منظور این است که مغز شما با موسیقی برخورد متفاوتی دارد. در واقع، در اوج احساسی یک آهنگ در استریاتوم (جسم مخطط) مغز شما دوپامین (Dopamine) آزاد می شود.
نکته: جسم مخطط (corpus striatum) یا استریاتوم یا نئواستریاتوم یکی از بخشهای زیرقشری مغز جلویی است. (ویکی پدیا)
این همان پیام رسان عصبی است که در لذت های ملموستری مثل: غذا، رابطه جنسی، مواد مخدر و ظاهرا rock and roll نقش دارد.
[adinserter name=”in post”]نکته: راک اند رول (به انگلیسی: rock and roll)، سبکی از موسیقی عامهپسند است که در ایالات متحده و در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ آغاز شد و تکامل یافت و برگرفته از سبکهای موسیقی آمریکاییهای آفریقایی تبار مثل گاسپل، جامپ بلوز، جاز، Boogie-woogie، ریتم اند بلوز همراه با موسیقی کانتری است. (ویکی پدیا)
از آن جالبتر اینکه به غیر از لحظات احساسی آهنگها، دوپامین در مدت انتظار برای فرا رسیدن این لحظه ها هم ترشح می شود. پس گوش دادن به موسیقی اساسا شگفت انگیز است و مغز شما از طریق رهاسازی دوپامین شما را به ادامه این کار ترغیب می کند.
گوش دادن به موسیقی کلاسیک می تواند توجه بصری در بیمارانی که به اثر سکته مغزی دچار غفلت یکسویه شدند بهبود ببخشد. یک پژوهشی، این مسئله را مورد بررسی قرار داد که سکوت، نویز سفید (White Noise) و موسیقی کلاسیک چه تاثیری بر بیماران دارند و موسیقی کلاسیک مثبت ترین تاثیر را از خودش نشان داد و به شکل جالبی سکوت به بدترین نتایج منجر شد. پس به نظر می رسد سر و صدا برای توجه بصری خوب باشد اما موسیقی تاثیر بیشتری دارد.
در آخر اینکه آیا می دانستید نواختن یک ساز می تواند شما را باهوش تر کند؟! پژوهشی که در سال ۲۰۰۸ صورت گرفت نشان داد کودکانی که دسته کم ۳ سال آموزش نوازندگی را تجربه کردند در بسیاری از تستها عملکرد بهتری نسبت به سایر کودکانی دارند که فاقد تجربه نوازندگی هستند.
محققان معتقدند دلیل این نتیجه این است که رمزگشایی از نوت های موسیقی، می تواند توانایی در مطالعه و شناسایی الگوهای بصری را تقویت کند شاید بد نباشد آن دسته از شما که یادگیری ساز را کنار گذاشتید، یک تجدید نظر در این باره داشته باشید.
[adinserter name=”adment-468″]منبع: ویکی پدیا
امتیاز بینندگان:۵ ستاره
امتیاز بینندگان:۵ ستاره